1 Sam. 7:2-17
Tussen Simson en Samuel bestaan vele overeenkomsten. Juist daardoor zie je ook dat de bediening van Samuel zoveel meer betekenis mocht hebben dan die van Simson. Waar Simson Israël enigszins wist te ontworstelen aan de ijzeren greep van de Filistijnen, bewerkte Samuel een bijna definitieve ommekeer. En meer nog een geestelijke vernieuwing!
Dat is hoopvol. Het leek er met het volk kansloos voor te staan: een ernstig gecorrumpeerde priesterstand, een welhaast zwijgende God. En binnen een generatie een enorme ommekeer. Juist in onze tijd mag dit moed geven een ambt te vervullen. God houdt zijn kerk in stand! Maar… Gods werk gaat niet buiten mensen om. Dat blijkt op drie manieren.
De grote Reformatie van 1 Samuel 7 begint… bij Samuel thuis (1 Sam. 1). Zijn diepgelovige, biddende moeder, die bereid is Samuel aan God terug te geven. Zijn vader die haar steunt. Dit is geen succesformule – alsof er vanzelf iemand als Samuel ontstaat dankzij een gelovige opvoeding. Maar die thuissituatie heeft wel degelijk een rol gespeeld. Kortom:
1. De vernieuwing van de kerk begint thuis;
2. De ambtsdragers in de kerk kunnen niet zonder de ambtsdragers thuis!
Samuel heeft een luisterhouding: ‘Spreek Heer, Uw dienaar luistert’. (1 Sam. 3) Hij bewaart Gods Woord in zijn hart en geeft het door. Meer hoeft een ambtsdrager niet te doen: zelf dicht bij Gods Woord leven en dat in woord en daad doorgeven. Dat vernieuwt de kerk!
Ten slotte de vernieuwing van het hart van het volk. Daarin is God zelf aan het werk. Maar Samuel benut ook de kans die er ligt. Hij staat temidden van het volk als priester en doet wat de Here Jezus later op veel volmaakter wijze doet. Hij brengt het volk tot inkeer, offert een brandoffer en bidt voor het volk. Dat dient ook de rol van een ambtsdrager in de gemeente te zijn. Zo krijgen we een prachtig plaatje van de bedoeling van het ambt: God en mens bij elkaar brengen. Zoals Paulus dat zegt: Ik heb u aan één man uitgehuwelijkt, aan Christus, en ik wil u als een kuise bruid aan hem geven.