Ds. Hans Slotman, 23 februari 2025
Mattheus 16: 21-23
Vanaf die tijd begon Jezus zijn leerlingen duidelijk te maken dat Hij naar Jeruzalem moest gaan en veel zou moeten lijden door toedoen van de oudsten, de hogepriesters en de schriftgeleerden, en dat Hij gedood zou worden, maar op de derde dag uit de dood zou worden opgewekt.
Petrus nam Hem terzijde en begon Hem fel terecht te wijzen: ‘God verhoede het, Heer! Dat zal U zeker niet gebeuren!’ Maar Jezus keerde hem de rug toe met de woorden: ‘Ga terug achter mij, Satan! Je zou me nog van de goede weg afbrengen. Je denkt niet aan wat God wil, maar alleen aan wat de mensen willen’.
Navalny, Russisch oppositieleider, ging nadat hij door de Russische geheime dienst was vergiftigd toch weer terug naar Rusland (en werd een jaar later alsnog vermoord). Waarom deed hij dat? Waarom ging hij terug? Dat zouden wij hem toch niet geadviseerd hebben!
Iets dergelijks overkomt Petrus, wanneer Jezus terugkeert naar Jeruzalem, terwijl hij weet dat hij daar gedood zal worden. Petrus zegt: Ga niet naar Jeruzalem! Zorg dat je hier veilig blijft.
Petrus komt op voor Jezus. Lief toch! Hij zegt zelfs: God verhoede het. Petrus is overtuigd.
Maar … denken dat je gelijk hebt, betekent nog niet dat je ook daadwerkelijk gelijk hebt. Jezus keert hem de rug toe, want Petrus denkt niet aan wat God wil, maar alleen aan wat mensen willen.
Petrus kan het niet rijmen, hij denkt te veel vanuit menselijke verlangens, niet vanuit wat God wil.
Zo is dat in de kerk ook vaak. Wij denken vaak te weten wat God wil. Of … is het iets wat wij willen?
Want … een kerk moet toch relevant zijn, moet toch gezellig zijn, moet toch …. zijn. God wil toch ook dat ik een leuk leventje leidt! Maar … dan maak je van God een tandeloze tijger, een knuffelbeer. Dan denk je: God wil alleen het goede.
Hebben we God dan niet veel te gladjes gemaakt? Dat is gevaarlijk. Dan kun je God namelijk kwijtraken wanneer je leven in puin ligt, als je met je rug tegen de muur staat. Dan heb je niets aan een knuffelbeer.
Jezus zegt: Ik moet naar Jeruzalem. Daar wacht het lijden. Waar Petrus hem probeert tegen te houden, loopt Jezus niet weg voor het lijden. Dat mag je weten: Jezus loopt niet weg van het lijden! Hij is bereid om in het lijden met je mee te lopen.
We zeggen: God is liefde. Maar liefde is echt niet altijd fijn. Liefde kan soms een slagveld zijn, waar je niet ongeschonden uitkomt. Denk aan de mantelzorger die dag en nacht voor zijn demente partner zorgt. Uit liefde. Maar hij krijgt regelmatig de wind van voren en het is heel zwaar. Liefde kan een slagveld zijn, een battle field.
Denk daarom eens na over de dingen die je uit liefde doet. Waar geef jij liefde? En kost dat offers?
Laat je daarbij inspireren door Fil. 2: 6-8 (Hij die de gestalte van God had, hield zijn gelijkheid niet vast, maar deed er afstand van. Hij nam de gestalte aan van een slaaf en werd gelijk aan een mens. En als mens verschenen, heeft hij zich vernederd en werd gehoorzaam tot in de dood – de dood aan het kruis).
Dat is niet gladjes, dat is liefde, dat is opoffering. Love is a battle field
Het kruis is een teken van Gods liefde, maar er zit ook hardheid in. Lees ook 1 Joh 3: 16 (Wat liefde is, hebben we geleerd van hem, die zijn leven voor ons gegeven heeft). Liefde komt altijd met een offer.
Waar ligt jouw Jeruzalem? Hoe moet je het slagveld van de liefde betreden? Hoe ver moet je dan gaan? Durf jezelf weg te geven! Stel die vragen aan jezelf, aan elkaar!. Betreed het slagveld van de liefde.
Bemoedig elkaar ook, want in de tekst (Mattheus 16: 25) zit ook een prachtige belofte: Wie zijn leven verliest omwille van mij, die zal het behouden.