Lucas 15
Dhr. A. Velema, Zwolle
Het is alsof Jezus in deze gelijkenissen een potlood pakt en zijn Vader gaat tekenen. De drie verhalen geven een goed beeld van God. Vreugde en feestvieren zijn kernwoorden in die beelden, over het verloren schaap, over de vrouw met 10 zilverstukken en tenslotte over de verloren zoon.
Dit laatste verhaal begint direct opvallend, want de vader verdeelt zijn vermogen onder de zoons, terwijl de gemiddelde vader ernstig gekwetst zou zijn en zijn zoon niet meer zou willen zien. Maar deze vader laat zijn zoon gaan. En hoezeer het de jongen ook slecht gaat, we lezen niets over berouw of schaamte. ‘Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen u’ neemt hij zich voor te zeggen. Maar kent hij zijn eigen hart? Zijn zijn motieven wel zuiver? Kent u uw hart?
Hoe dan ook: de vader rent naar zijn zoon toe (hoe ongewoon rennen in die situatie ook was). De jongen verdient straf, maar krijgt genade. Boven alles krijgt hij een ring om zijn vinger geschoven. Een ring die zo veelzeggend is; symbool staat voor de eindeloze liefde en trouw. Die ring schuift onze Vader ons om de vinger. Wat een indrukwekkende God hebben we!